کوالکام: پردازش چندگانه نامتقارن بهتر از معماری big.LITTLE است - تکفارس 
کوالکام: پردازش چندگانه نامتقارن بهتر از معماری big.LITTLE است - تکفارس 

کوالکام: پردازش چندگانه نامتقارن بهتر از معماری big.LITTLE است

علیرضا
۲۳ فروردین ۱۳۹۲ - 08:00
کوالکام: پردازش چندگانه نامتقارن بهتر از معماری big.LITTLE است - تکفارس 

کوالکام: تکنولوژی پردازش چندگانه نامتقارن بهتر از معماری big.LITTLE است

تبلت اکسپریا Z به طور رسمی در کنگره موبایل بارسلون رونمایی شد ولی پیش از آن و در ژاپن شاهد معرفی اولیه آن بودیم. یک تبلت ۱۰.۱ اینچی با ضخامت ۶.۹ میلیمتر و وزن ۴۹۵ گرم با بدنه مقاوم در برابر آب و نمایشگر تمام HD. اینها همه عالی اند ولی در کنارشان شاهد چیپ ۴ هسته ای اسنپدرگون S4 Pro با فرکانس ۱.۵ گیگاهرتز هم هستیم و کوالکام مشتاق است که تکنولوژی جدید به کار رفته در آن، یعنی “پردازش چندگانه نامتقارن” را که باعث بهبود عمر باتری می شود، به ما نشان دهد. اگر از ما بپرسید که پردازش چندگانه نامتقارن دقیقا به چه معناست باید بگویم نگران این عبارت نامفهوم و طولانی نباشید چون معنای آن خیلی خیلی ساده است.

در اکثر پردازنده های دو یا چهار هسته ای، سرعت سی پی یو می تواند تغییر داده شود تا عمر باتری با شارژ موجود، بالاتر برود. برای مثال پرچم دار جدید اچ تی سی یعنی HTC One پردازنده های با فرکانس ۱.۷ گیگاهرتز استفاده می کند اما پرچم دار سامسونگ یعنی Galaxy S4 (نسخه Snapdragon 600) دقیقا از همان سیستم روی یک چیپست HTC One اما با پردازنده هایی با فرکانس ۱.۹ گیگاهرتز کار می ‌کند. همیشه وقتی سی پی یو مشغول کار سنگینی نیست با فرکانس پایین تری کار می کند ولی مشکل ماجرا این است که این کنترل سرعت به کل هسته های سی پی یو اعمال می شود. بنابراین اگر هسته شماره ۱ دارد با فرکانس ۱.۵ گیگاهرتز کار می کند، پس هسته شماره ۲ و الی آخر هم باید چنین باشند و با همین ۱.۵ گیگاهرتز فرکانس کار کنند. اما با هوشمند شدن پردازنده اسنپدرگون S4 Pro به وسیله ویژگی پردازش چندگانه نامتقارن، هر هسته می تواند بر روی یک فرکانس متفاوت کار کند.

Tablet-Z

برای مثال فرض کنید که هسته شماره ۱ در حداکثر سرعت و با بیشتری توان خود دارد وظیفه پردازش و اجرای یک فیلم سنگین فول اچ دی را برای شما انجام می دهد، اما همزمان یک وظیفه ساده دیگر مثلا آپدیت مربوط به یک ویجت یا برسی وضعیت هوا توسط ویجتی دیگر هم بر عهده سی پی یو قرار می گیرد؛ در اینجا است که هسته شماره ۲ فعال می شود و با این تکنولوژی جدید، از آنجایی که لزومی به پردازش وظیفه سبکی مثل آپدیت یک ویجت در فرکانس ۱.۵ گیگاهرتز نیست، هسته شماره ۲ این کار را با توان کمتری انجام می دهد. این ویژگی قابل تعمیم به هسته های بعدی یعنی هسته های ۳ و ۴ هم می باشد. بنا بر توضیحات کوالکام، این تکنولوژی جدید نیاز به معماری big.LITTLE را که ARM در صدد ترویج آن است را رفع می نماید و باعث بهبود عمر باتری دستگاه ها نیز می شود.

حالا در یک گوشه رینگ معماری big.LITTLE کمپانی ARM (ترکیب ۴ هسته Cortex A7 کم مصرف با ۴ هسته Cortex A15 قدرتمند که بسته به توان مورد نیاز جای آنها عوض می شود) را داریم که سامسونگ اولین چیپ پر تیراژ با معماری big.LITTLE که اگزینوس ۵ اکتا باشد را بر روی گلکسی اس ۴ (نسخه I9500) به بازار معرفی کرده است و در گوشه دیگر رینگ پردازش چندگانه نامتقارن کمپانی کوالکوم را داریم. واضح است که این دو رویکرد تکنولوژی محور، مزایایی را دارا هستند ولی همچنان باید منتظر بمانیم و ببینیم که در نتایج تست های آینده، تعداد مزایای کدام یک بیشتر است. به هر حال فعلا به نظر شخصی من دنیای قدرت سخت افزاری به کمال خودش رسیده است و کم کم باید کمپانی ها به فکر بهینه سازی هایی برای بهبود مصرف انرژی باشند. باید منتظر ماند و دید که کدام تکنولوژی مورد عنایت بیشتر تولید کنندگان قرار می گیرد. نظر شما چیست؟ ما را از نظرات خود آگاه سازید.

مطالب مرتبط سایت

نظرات

دیدگاهتان را بنویسید

  • $Dante$ گفت:

    البته اگر بخوایم بدون در نظر گرفتن تست ها(که هنوز انجام نشده) صحبت کنیم معلومه که پردازش نامتقارن وضعیت بهتری داره چون حتی اگه شما ۴+۴ داشته باشید که یکی فرکانس کمتری داشته باشه به طور مثال حداقل روی ۱ گیگاهرتز باز هم هر ۴هسته باید روی فرکانس ۱ گیگاهرتز باشند که خب معلومه بازم مصرف کل پردازنده بالا میره ولی توی پردازش نامتقارن هر هسته نسبت به وظیفه ای که داره فرکانسش تغییر میکنه بطور مثال هسته اول برروی ۱.۵ گیگاهرتز و هسته دوم برروی ۱ گیگاهرتز و هسته سوم و چهارم هم برروی ۰.۵ گیگاهرتز یا در پایینترین حد مصرفی باشن خب خیلی کمتر انرژی مصرف میشه.