نقد و بررسی Nokia 8 Sirocco

۱۸ خرداد ۱۳۹۷ - 22:33

Nokia Sorocco گوشی تازه ای نیست و برخی مشخصات آن مربوط به سال گذشته است. این گوشی چیپست پردازنده پارسال را داشته و صفحه نمایش آن ۱۶:۹ است که کمی کهنه شده است. اما برخی ویژگی های آن تازه است و آن را به گوشی بسیار خوبی تبدیل می‌کند. این گوشی نسبت به Nokia 8 که حدود هشت ماه پیش منتشر شد از زمین تا آسمان فرق می‌کند.

صفحه نمایش این گوشی از پنل خمیده دوگانه ۵٫۵ اینچی pOLED دارد که جایگزین ۵٫۳ اینچی با پنل LCD گوشی قبلی است. این گوشی در برابر آب مقاوم است و استاندارد IP67 را دارد. همچنین بدنه آن تمام شیشه است. این در حالی است که Nokia 8 در پشت خود آلومینیومی است و استاندارد IP54 را دارد. بنابرین در برابر آب مقاوم نیست.

دوربین این گوشی Dual Pixel با سنسور ۱۲MP است که نسبت به سنسور ۱۳MP گوشی قبلی نوکیا بزرگتر است. دوربین مونوکروم گوشی قبلی نیز بر روی این گوشی به Telephoto تبدیل شده است. شاید اینکه دوربین جلوی گوشی نتواند بصورت ۲۱۶۰p فیلم برداری کند برای بسیاری نا امید کننده باشد، چرا که دوربین سلفی Nokia 8 این قابلیت را داشت. اما دوربین ۵MP سلفی Sirocco با پیکسل های بزرگتر و تصویر برداری در نور کم می‌تواند نوید دوربین بهتری نسبت به آن را دهد.

باتری این گوشی نسبت به Nokia 8 حدود ۱۵۰mAh افزایش یافته و به ۳۲۶۰mAh رسیده است. اما این افزایش اندازه باتری جای درگاه microSD را گرفته است. شاید این دو موضوع ربطی به هم نداشته باشند اما به هر حال حافظه داخلی ۱۲۸GB این گوشی قابل افزایش نیست.

مشخصات Nokia 8 Sirocco

بدنه:Gorilla Glass 5، فریم فولاد ضدزنگ، اندازه های ۹x73.0x7.5 میلی‌متر، وزن ۱۷۷ گرم، استاندارد IP67 برای مقاومت در برابر گرد و خاک و آب
صفحه نمایش: ۵٫۵ اینچی با پنل pOLED، رزولوشن QHD یا ۲۵۶۰x1440، ۱۶:۹، تراکم پیکسلی ۵۳۴ppi
دوربین پشت: دوربین اصلی ۱۲MP، اندازه پیکسل ۱٫۴ میکرومتر، دیافراگم f/1.75، دوربین دوم ۱۳MP با اندازه پیکسل ۱٫۰ میکرومتر، ۲x telephoto، دیافراگم f/2.6، فلش دوگانه LED، ZEISS optics، فیلم برداری ۲۱۶۰p
دوربین جلو: سنسور ۵MP، اندازه پیکسل ۱٫۴ میکرومتر، دیافراگم f/2.0، فلش صفحه نمایش، ۸۴ درجه FOV
چیپست: پردازنده Qualcomm Snapdragon 835، چهار هسته ۴GHz Kryo و چهار هسته ۱٫۹GHz Kryo، پردازنده گرافیکی Adreno 540
مموری: ۶GB RAM، حافظه داخلی ۱۲۸GB بدون microSD
سیستم عامل: اندروید ۸٫۱ OREO ، اندروید ONE
باتری: لیتیوم یونی با ظرفیت ۳۲۶۰mAh، Quick Charge 4.0، ۵۰% در نیم ساعت، شارژ وایرلس Qi
ارتباطات: دو سیمکارته ۴G، بلوتوث ۵٫۰، GPS/GLONASS/BDS، WiFi a/b/g/n/ac، NFC، USB-C
سایر: حسگر اثرانشگت در پشت، اسپیکر Bottom-Firing، Nokia spatial audio با سه میکروفون

بله، از جک ۳٫۵ میلی‌متری هدفون خبری نیست اما در داخل جعبه راه حلی برای این مشکل دیده می‌شود.

نگاهی به داخل جعبه

تبدیل ۳٫۵ به USB-C در داخل جعبه قرار دارد. نوکیا برای این گوشی یک هدفون USB-C در داخل جعبه قرار داده است. پس این تبدیل برای هدفون ها و هندزفری های سیم دار خودتان است. شارژر Qucik Charge (تا ۱۸ وات) همراه با کابل تبدیل USB-A به USB-C هم دیده می‌شود. قابی نیمه شفاف نیز از جنس پلاستیک برای گوشی درنظر گرفته شده است که در داخ جعبه قرار دارد. البته ممکن است که کاربر نخواهد از آن استفاده کند و ظاهر عادی گوشی را ترجیح دهد.

طراحی

برخلاف دیگر گوشی های بازار، Sirocco معرفی شده است تا در رنگ مشکی مورد استفاده قرار گیرد. نوکیا از روی عمد برای این گوشی ترکیب رنگی دیگری در نظر نگرفته است که به حدی جالب است.

میزان نوشته های پشت گوشی کمی زیاد است. لوگوی اندروید One بر روی آن قابل هضم است اما حتما باید Made in China به سه زبان روی آن نوشته می‌شد؟ این جا است که زیاده روی نوکیا مشاهده می‌شود.

پنل شیشه ای Gorilla Glass پشت گوشی در قسمت دوربین بصورت برجسته است و لوگوی Zeiss در بین دو لنز قرار دارد. برجستگی دوربین نسبت به دیگر گوشی های نوکیا کمتر شده است که جای تشکر دارد.

یکی از سه میکروفن Sirocco در سمت چپ دوربین قرار گرفته است و فلش LED در سمت دیگر آن دیده می‌شود. حسگر اثرانگشت نیز در پایین دوربین دوم گذاشته شده تا ترکیب پشت گوشی کامل شود.

پنل پشتی گوشی به سمت لبه ها خمیده می‌شود تا به فریم فولادی اطراف آن می‌رسد. این فریم نازک بوده و حس خوبی را به کاربر منتقل می‌سازد. بدین ترتیب گوشی به نظر نازک تر از ۷٫۵ میلی‌متر می‌رسد. کلید های پاور و کنترل صدا خوب طراحی شده اند و در جای مناسبی قرار گرفته اند تا به راحتی در دسترس باشند. اما اندکی کوچک و نازک هستند. یکی از مشکلات اصلی این گوشی عدم پشتیبانی از microSD است. گرچه ۱۲۸GB برای اکثریت کاربران کافی است اما باز هم گرفتن حق انتخاب از دیگران کاری جالب نیست.

یکی از نکات مثبت مشاهده شده از این گوشی پنل pOLED جلوی آن است. این پنل همانند صفحه نمایش های خوب گذشته است. نه بریدگی دارد و نه لبه های آن بصورت گرد درآمده اند. اما باید گفت که این صفحه نمایش در زوایای مختلف اندکی رنگ از دست می‌دهد که از گوشی های امروزی بعید است.

در بالای صفحه نمایش یک بلندگوی بزرگ دیده می‌شود. اینکه از این بلندگو به عنوان اسپیکر دوم استفاده نکردند اندکی ناراحت کننده است. در سمت راست این بلندگو دوربین سلفی قرار دارد و سنسور های مجاورت و نور در سمت چپ هستند. LED نوتیفیکیشن را نیز می‌توانستند در این قسمت از گوشی قرار دهند اگر نوکیا اندکی به فکر کاربران بود.

یکی دیگر از نقایص این گوشی نبود جک ۳٫۵ میلی‌متری صدا است. در قسمت پایین گوشی تنها پورت USB-C، اسپیکر و میکروفن اصلی دیده می‌شود. در بالای گوشی نیز یک میکروفن دیگر قرار دارد.

فریم فلزی ممکن است ضد زنگ باشد اما ضد وزن نیست و Sirocco با وزنی نسبتا سنگین یعنی ۱۷۷ گرم عرضه می‌شود. باید در نظر داشت که اندازه های این گوشی مشابه یک گوشی Compact هستند و بدین خاطر کمی حس سنگینی در دستانتان انتظار می‌رود.

صفحه نمایش

صفحه نمایش این گوشی ۵٫۵ اینچی pOLED است که رزولوشن ۲۵۶۰x1440 پیکسل را دارد. Aspect Ratio این صفحه ۱۶:۹ است که در مقابل نوع رایج آن یعنی ۱۸:۹ کمی قدیمی محسوب می‌شود. تراکم پیکسلی این گوشی رقم بالای ۵۳۴ppi را به ارمغان می‌آورد که نوید صفحه نمایشی خوب را می‌دهد. اما هر صفحه نمایش خوبی بدون مشکل نیست.

این صفحه نمایش در اطراف گوشی به سمت لبه ها خمیده می‌شود. پنل pOLED نشانگر این است که توسط سامسونگ ساخته نشده اند. اما این به راحتی قابل حدس است. زیرا پنل های خمیده AMOLED سامسونگ به این حد در لبه ها تغییر رنگ نمی‌دهند. اما در این گوشی این ضعف صفحه مشاهده می‌شود.

علارغم این ضعف این صفحه نمایش روشنایی بسیار خوبی دارد. در حالت عادی این صفحه نمایش تا ۴۰۰ نیت روشنایی دارد و در حالت روشنایی خودکار به ۶۰۰ نیت نیز می‌رسد. حداقل روشنایی گرفته شده از این گوشی نیز ۳٫۱ نیت بود. اما با این همه در زیر نور مستقیم خورشید این صفحه نمایش عملکردی مناسب داشت اما خارق العاده نبود. رنگ ها شفاف و دقیق هستند اما دقت آن ها در رنگ آبی کمی ضعیف بود.

کیفیت صدا

ممکن است که کیفیت صدای این گوشی هنگام اتصال به آمپلیفایر نا امید کننده باشد اما در حالت عادی صدای خروجی از اسپیکر این گوشی استاندارد های دیگر پرچم داران کنونی را رعایت می‌کنند و بسیار بلند بود. با اتصال هدفون کیفیت صدا کاهش یاقفت اما در شدت صدا افزایش دیده شد. در کل کیفیت صدای گوشی خوب بود اما می‌توانست بهتر باشد.

دوام باتری

سری ۸ نوکیا در انتخاب ظرفیت باتری کمی عجیب است. خود Nokia 8 باتری ۳۰۹۰mAh دارد و Sirocco با ظرفیتی معادل ۳۲۶۰mAh عرضه می‌شود. نوکیا ۷ Plus نیز باتری ۳۸۰۰mAh دارد. با انجام تست ها عملکردی قوی از باتری Sirocco مشاهده شد. این باتری دوام ۷۷ ساعت را برای گوشی تضمین می‌کند. این باتری لیتیوم یونی توانست تا ۱۲ ساعت و ۳۹ دقیقه پخش ویدئو و ۹ ساعت و ۲۰ دقیقه وب گردی را دوام آورد. سرعت شارژ سریع نیز بالا بود و در نیم ساعت توانستیم باتری گوشی را تا ۵۰% شارژ کنیم. در یک ساعت ۷۷% باتری پر شد و در ۱ ساعت و ۵۰ دقیقه از صفر تا صد باتری شارژ شد.

سیستم عامل و برنامه ها

نوکیا Sirocco جزو برنامه اندروید One است. خبر خوش این است که این گوشی پرچم دار است و با سیستم عامل اندروید Oreo 8.1 منتشر می‌شود و اندروید خالی روی آن نصب نشده است. برنامه اندروید One شامل آپدیت های منظم است و واقعیت ثابت کرده که این برنامه برای گوشی های شامل آن خوب است.

این گوشی قابلیتی به نام Glance Screen دارد که جایگزین Always On Display برخی گوشی ها شده است. با فعال کردن این قابلیت در هنگام استراحت با تشخیص حرکات اطراف، گوشی بیدار شده و بصورت نیمه روشن می‌ماند و پس از مدت زمانی تعیین شده(تا ۳۰ ثانیه) دوباره به حالت اولیه برمی‌گردد. می‌توان این قابلیت را بگونه ای تنظیم کرد که ساعت، نوتیفیکیشن و … را نشان دهد. می‌توان این قابلیت را به کلی غیرفعال کرد یا آن را بصورت دائمی فعال کرد تا همیشه گوشی به حالت Glance باشد.

حسگر اثرانگشت سریع و قابل اطمینان است. رابط کاربری آن نیز رابط Oreo است. میان بر های زیادی نیز در Sirocco تعبیه شده است. میان بر هایی مانند دو بار فشار بر کلید پاور برای باز شدن دوربین، سوایپ حسگر اثرانگشت برای نوتیفیکیشن ها و … .

برنامه های دیفالت گوگل بر روی این گوشی نصب شده اند و کنترل پخش تصاویر و ویدئو و موزیک را بر عهده دارند.

بنچمارک

یکی دیگر از مشکلات اصلی این گوشی پردازنده نسل قبلی Snapdragon 835 است. این پردازنده مشکلی ندارد و قدرتمند است اما باید با رقیبانی از این نسل رقابت کند. این رقابت برای نوکیا Sirocco نیز دشوار خواهد بود.

تفاوت در عملکرد پردازش در بنچمارک Geekbench به راحتی قابل تشخیص است. در بخش تک هسته ای پردازنده Exynos گلکسی S9 Plus با هسته های بهینه سازی شده خود توسط سامسونگ در صدر جدول است. گوشی های با پردازنده S845 نیز نسبت به S835 بهتر عمل می‌کنند. مدل Snapdragon گوشی گلکسی S9 Plus نتوانسته تا با گوشی های Xperia XZ2 و Mi Mix 2s رقابت کند. نوکیا Sirocco نیز نسبت به هواؤی P20 و Nokia 8 عملکردی بهتر داشت اما در کل ضعف آن در بین پرچم داران کنونی مشخص است.

در بخش چند هسته ای این بنچمارک همچنان Exynos S9 Plus برتری خود را دارد اما Mi Mix 2s شیاؤمی بهتر از آن عمل کرده است. گوشی های دارای S845 نیز پس از این دو قرار می‌گیرند. اما نوکیا در این بخش اندکی بهتر عمل کرده و امتیاز خوبی کسب می‌کند.

در بنچمارک AnTuTu 7 نیز این گوشی عملکرد بسیار ضعیفی داشته و از Nokia 8 نیز عقب می‌افتد. این بنچمارک بیشتر بر روی عملکرد گرافیکی گوشی تمرکز می‌کند و Sirocco نیز با افت فریم های خود در رزولوشن ۱۰۸۰p نشان از ضعف ساخت می‌دهد. هنگامی که این تست ها به OnScreen رسید اوضاع بدتر هم شد. زیرا از رزولوشن اصلی دستگاه استفاده شد و افت فریم سرسام آوری در این قسمت مشاهده شد. باید گفت که این نتایج دلیلی بر قدرت گوشی برای رفع نیاز های کاربران نیست و این گوشی برای انتظارات عادی کاربران همچنان قدرتمند است. اما برای کسانی که به دنبال استفاده از نهایت قدرت گوشی خود هستند این گوشی انتخابی مناسب نیست.

دوربین

نوکیا Sirocco بر روی کاغذ مشخصات یک دوربین قدرتمند را دارد. دوربین اصلی آن ۱۲MP Dual Pixel Sensor است(اندازه پیکسل ۱٫۴ میکرون) که دیافراگم f/1.75 دارد. دوربین دوم نیز یک لنز Telephoto است که زوم ۲X اپتیکال را برای گوشی فراهم می‌آورد. این لنز ۱۳MP است که اندازه پیکسل های ثبت شده آن ۱ میکرون است. دیافراگم دوربین دوم f/2.6 است که نوید تصویربرداری در نور کم را به کاربران می‌دهد. این لنز ها برند Carl Zeiss را همراه خود دارند. همکاری نوکیا با این متخصصان آلمانی به سالیان پیش بر می‌گردد.

کلید تعویض دوربین های جلو و عقب در محیط دوربین کمی نامناسب است و نیازمند استفاده از دو دست برای رسیدن است. ستونی از آیکون ها برای Quick Setting تعبیه شده است که شامل Face Smoothing، حالت PIP( برای تصویر برداری با دوربین جلو و عقب یصورت همزمان)، تایمر، HDR و فلش است.

در منو دوربین می‌توانید حالت Pro را پیدا کنید. این حالت با سوایپ شاتر نیز فعال می‌شود. حالت Pro به شما اجازه تغییر در White Balance، فوکوس دستی، ISO( از ۱۰۰ تا ۳۲۰۰)، سرعت شاتر(از ۱/۵۰۰ تا ۴ ثانیه) و Exposure را می‌دهد.

کیفیت تصاویر

Nokia 7 Plus توانست تصاویر بسیار خوبی را ثبت کند. گرچه Sirocco مشخصات قوی تری دارد و انتظارات از آن بیشتر است، اما نوکیا نتوانسته تا این دوربین را بدون مشکل طراحی کند.

دوربین Telephoto تصاویری نرم و کم جزییات ارائه می‌دهد که خیلی به مزاق خوش نمی‌آید. زوم اپتیکال این دوربین خوب است و کیفیت مناسبی دارد اما به پای رقیبانی مانند گلکسی و آیفون نمی‌رسد. این گوشی ها تصاویر تیز تر و پرجزییات تری را در نور مناسب ثبت می‌کنند.

تصاویر گرفته شده از دوربین اصلی خوب هستند. رنگ بندی آن ها درست و شفاف است و در رنگ های آن ها زیاده روی نمی‌شود. ضعفی که مشاهده شد محدوده دینامیک تصاویر بود و این گوشی در صحنه های با کنتراست بالا ضعیف عمل می‌کند.

تصویربرداری در نور شب و صحنه های کم نور نیز جایی نیست که این دوربین در آن بدرخشد. گرچه که تصاویر مناسبی را ارائه می‌دهد اما مشکل اصلی آن کم نور کردن قسمت های تاریک تصاویر است. برای رفع این مشکل بهتر است تا اندکی دیافراگم را باز کنید یا اینکه بر روی نقاط تاریک فوکوس کنید تا رنگشان را تنظیم کند. یا در نهایت از چند فیلتر برای پست گذاشتن استفاده کنید!

همانند بسیاری از گوشی های دیگر، هنگامی که کمبود نور از حدی بیشتر شود دوربین Telephoto کار نمی‌کند و شما تصاویر خود را با یک دوربین و بصورت زوم دیجیتال می‌گیرید.

آپشن HDR نیز خیلی خوشحال کننده نیست. در حالاتی که صحنه کنتراست بالایی دارد خود ظاهر نمی‌شود و باید بصورت دستی آن را فعال کنید. با فعال کردن این قابلیت برخی جزییات تصاویر که در نوز کم یا زیاد هستند نمایان می‌شوند.

Sirocco پانوراما های خوبی را ثبت می‌کند. رزولوشن این تصاویر بیش از ۳۰۰۰ پیکسل است و مشکل پیوند تصاویر به هم در آن ها مشاهده نشد. یکی از نکات مثبت مشاهده شده در این بخش نبود محدودیت برای جهت پانوراما بود. بطوری که در هر جهت دلخواه می‌توانید این تصاویر را بگیرید.

حالت پورتره این گوشی عملکردی قدرتمند داشت و به خوبی و درستی فوکوس انجام می‌داد. تاری پس زمینه نیز به خوبی انجام شد اما باز هم به خاطر اینکه این کار توسط دوربین TelePhoto انجام می‌شود، تصاویر اندکی نرم هستند.

دوربین سلفی

برای سلفی ها نوکیا دوربینی با لنز ۵MP را برای این گوشی در نظر گرفته است. این رزولوشن شاید کمی برای پرچم دار نوکیا پایین باشد اما این لنز پیکسل هایی با اندازه بزرگ(۱٫۴ میکرون) را ثبت می‌کند. این دوربین عملکردی خارق العاده ندارد اما کار خود را به خوبی انجام می‌دهد و در شرایط کم نوور تصاویر پرجزییاتی را عرضه می‌کند. رنگ های آن نیز به خوبی گرفته می‌شوند و روی هم رفته مشکلی ندارد.

حالت Faux Bookeh نیز برای دوربین جلو تعبیه شده است که به خوبی فرد را از پس زمینه مجزا می‌کند و سپس پس زمینه را تار می‌کند. شاید بتوان گفت که عملکرد دوربین جلوی این گوشی در این قابلیت از دوربین پشت آن بهتر است و این در حالی است که نیازمند دوربین دوم نیست!

فیلم برداری

دوربین نوکیا Sirocco در فیلم برداری به خوبی از پس کار خود برمی‌آید. این دوربین می‌تواند بصورت ۴K و ۳۰fps فیلم برداری کند. متاسفانه با این پردازنده گوشی قادر به ثبت ۶۰ فریم بر ثانیه نیست. علاوه بر آن در کیفیت ۱۰۸۰p و ۳۰fps نیز فیلم برداری کند. اما باز هم ۶۰ فریم بر ثانیه دور از دسترس است. پس می‌توان گفت که این دوربین در فیلم برداری اندکی محدود است. پایداری الکتریکی فیلم برداری ها در حالت ۴K امکان پذیر نیست و تنها در ۱۰۸۰p می‌توان از آن استفاده کرد.

ویدئو های ۲۰۱۶p با بیت ریت ۴۲Mbps ذخیره می‌شوند که برای فرمت h.264 استاندارد است. ویدئو های ۱۰۸۰p نیز با بیت ریت ۲۰Mbps ذخیره می‌شوند که اندکی از حالت عادی بیشتر است. کیفیت صدا های ضبط شده نیز بصورت ۲۵۶Kbps است.

ویدئو های ۴K این گوشی کیفیتی عالی دارند. جزییات تصویر آن ها بالا و بدون نویز است. رنگ ها نیز به درستی ثبت می‌شوند. ویدئو های ۱۰۸۰p نیز به همین خوبی هستند اما به نظر می‌رسد با غیر فعال کردن پایدار کننده ویدئو ها بهتر می‌شوند و جزییات بیشتری را در اختیار قرار می‌دهند.

رقابت

نام Sirocco خاطرات گذشته را به یاد می‌آورد. اما فقط این نیست. این گوشی بسیاری از سخت افزار های گذشته را هم با خود به همراه می‌آورد. صفحه نمایش ۱۶:۹ دیگر برای پرچم داران مناسب نیستند و مخصوصا برای گوشی با لبه های خمیده این نسبت تصویر اصلا درست نیست. تغییر رنگ در لبه ها نیز به همین خاطر است. مشکلی که خیلی وقت است به فراموشی سپرده شده بود. روشنایی خوبی از این صفحه نمایش دریافت شد و کنتراست آن نیز خوب بود.

دوربین این گوشی نه خیلی بد و نه خیلی خوب بود. متوسط کلمه ای است که برای آن به کار می‌بریم. متوسط کلمه ای است که نباید برای یک گوشی پرچم دار بکار رود. دوربین محدودیت های خود را دارد که تجربه استفاده از آن را خدشه دار می‌کند. قیمت این گوشی در حال حاضر با قیمت S9 Plus برابری می‌کند و دوربین آن گوشی بسیار مطمئن تر از نوکیا است.

در کل نوکیا ممکن است یادش رفته باشد که گوشی پرچم داری می‌سازد. مشکلاتی از قبیل نبود microSD، جک ۳٫۵ میلی‌متری، اسپیکر استریو، باتری و دوربین بهتر و … در این گوشی مشاهده شد که انتخاب این گوشی را اندکی سخت می‌کرد.

رای نهایی

کار ما با Nokia Sirocco سخت بود. ما می‌خواستیم که جدیدترین گوشی نوکیا را دوست داشته باشین اما کاش نوکیا این کار را آسان می‌کرد. این گوشی نتوانست در هیچ بخشی به عنوان یک پرچم دار ظاهر شود و در یک جنبه از دیگران جلو باشد. تنها نوآوری که در آن مشاهده شد Glance Screen بود که آن هم شاید به مزاق عده ای خوش نیاید. امیدواریم نوکیا در پروژه های بعدی خود تمام خود را بگذارد.