جمعه گذشته، مایکروسافت یک مرکز داده را به طور ازمایشی در ساحل دریای اورکنی، در شمال اسکاتلند غرق کرد. این شرکت می‌گوید که تقریبا ۵۰ درصد جمعیت جهان در نزدیکی ساحل زندگی می‌کنند، پس چرا باید اطلاعات ما در آنجا نباشد.
این پروژه تحقیقاتی که به نام پروژه Natick نامگذاری شده است شامل یک مرکز داده با طول ۴۰ پا است که شامل ۱۲ قفسه با ۸۶۴ سرور و حافظه ۲۷٫۶ پتابایت است.
مراکز داده معمولا حرارت زیادی تولید می‌کنند و شرکت‌ها برای خنک سازی آنها بسیار هزینه می‌کنند. بنابراین ایده‌ی کلیدی این پروژه این است که تلاش بیشتری در مورد مراکز داده با انرژی بهینه انجام دهند که منابع زیادی از شرکت را ذخیره کرده و ضریب تولید کربن شرکت را کاهش می‌دهد.
سرورها انرژی تجدیدپذیر را از طریق کابل زیردریا دریافت خواهند کرد که همچنین اطلاعات را به ساحل انتقال می‌دهد. با این حال، اگر سرورها با مشکلی روبه رو شوند، نمی‌توان آن را تعمیر کرد، چون هزینه بالا آوردن این سیلندر بسیار زیاد است.
در نظر داشته باشید، مایکروسافت این مرکز داده را به گونه ای طراحی کرده که به مدت پنج سال نیاز به نگهداری نداشته باشد. همچنین محققان در این پروژه معتقدند که میزان شکست کمتری نسبت به خشکی خواهد داشت.
این اولین بار نیست که مایکروسافت این ایده را آزمایش کرده است. در سال ۲۰۱۵، این غول نرم‌افزاری یک مرکز داده‌ی دیگر را در ساحل کالیفرنیا به مدت پنج ماه غرق کرد.
اگر پروژه ی Natick موفق باشد، زمان ساخت مرکز داده را می‌توان از دو سال به ۹۰ روز کاهش داد که این امر می‌تواند به راه اندازی سریعترسرورها کمک کند.
نظرات