خلاصه خبر
همه ما می‌دانیم که هوش مصنوعی به زودی جزئی جدایی‌ناپذیر از زندگیمان خواهد شد به همین دلیل سازمان‌های زیادی به دنبال راهکارهایی هستند تا بتوانند تأثیر این فناوری را بر زندگی ما به حداقل برسانند.
واقعیت این است که ما همانند پدرانمان که نمی‌دانستند چگونه با ماشینی و مدرن شدن زندگیها مقابله کنند، هنوز برای مقابله با هوش مصنوعی آماده نیستیم و برای بسیاری از انسانها نیز سخت است که تصور کنند چه مقدار هوش مصنوعی در دهه‌های آتی بر زندگیها تأثیر خواهد گذاشت. به علاوه، آنها نمی‌دانند که در صورت غلبه هوش مصنوعی، چقدر از انسانها شغلهای خود را از دست می‌دهند و این فناوری تا چه حد از کنترل خارج می‌شود.
خوشبختانه گروه‌های تحقیقاتی وجود دارند که در حال انجام مطالعاتی هستند تا ثابت کنند که ظهور هوش مصنوعی پایان انسان محوری نیست. این تیم که از مؤسسه زندگی آینده مدرسه دولتی هاروارد می‌باشد، دارای کارشناسان زبده و کاربلدی است که قصد دارند با شیوه‌های مختلف، خطرات بزرگترین فناوری تهدید کننده انسانیت یعنی هوش مصنوعی را کاهش دهند.
شاید مهمترین سازمانی که تا به امروز برای انجام این مطالعات دست‌به‌کار شده، کمپانی OpenAI باشد. این سازمان که افراد مهمی مانند الون ماسک (مؤسس SpaceX و OpenAI که به خاطر جلوگیری از تشویش اذهان عمومی از OpenAI کنار کشید)، سام آلتمان (مدیر Y Combinator) و پیتر ثیل (یکی از اعضای سایت PayPal) و . . . را در خود دارد، به دنبال راهی است تا بتواند کنترل هوش مصنوعی را بر زندگی بشریت به حداقل برساند.
اما مشکلی که وجود دارد این است که نمی‌توان این فناوری (هوش مصنوعی) را امن و محدود کرد زیرا این مغزهای مصنوعی در مورد کاری که انجام می‌دهند هیچ آگاهی ندارند بنابراین OpenAI نمی‌داند باید از کجا عملیات خود را آغاز کند.
شروع جنگی جدید
جولن کریتون، در سفری که به دبی داشته است، در طبقات همکف ساختمان‌های مرتفع “شهر آینده” با مشاور حریم خصوصی و امور اخلاقی OpenAI، میشائل پیج، ملاقاتی داشت.
پیج به جولن کریتون اعلام کرده که با نوعی شک و تردید روبه‌رو است و در ذهن خود سؤالاتی دارد که برای آنها پاسخی پیدا نمی‌کند و در صورت بی‌پاسخ ماندن آنها، باید هزینه‌های زیادی پرداخت شود.
مکالمه جولن کریتون و پیج، زمانی آغاز شد که او از پیج در مورد نقشش در OpenAI پرسید. او پاسخ داد: شغل من این است تا در مورد سیاست‌های هوش مصنوعی فکر کنم.
اگر شما نیز فکر می‌کنید که این شغل اصلاً وجهه درستی ندارد، حق دارید چون شما تنها کسی نیستید که چنین حسی دارد.
جولن کریتون از پیج پرسید که کاربرد این شغل چیست؟ او نیز پاسخ داد: هنوز خودم هم نمی‌دانم!!!.
پیج با این شیوه پاسخ دادن سعی کرد که به ما بفهماند به دلیل عدم حضور کامل هوش مصنوعی در زندگیها، آگاهی از ماهیت شغل وی کار آسانی نیست.
او می‌گوید: زمانی که سیاستمداران به دنبال راه چاره‌ای هستند تا دنیا را از خطرات هوش مصنوعی حفظ کنند، در حقیقت به فکر آینده هستند. آنها می‌خواهند نوع شکست انسانها در برابر هوش مصنوعی را بشناسند. ضمن اینکه این افراد تصمیم دارند تا از جایگاه امروز خود به عنوان منصبی برای حفظ شان انسانیت در برابر هوش مصنوعی بهره ببرند.
به طور خلاصه بگوییم که سیاستمداران امروز، می‌خواهند خطرات دنیای فردا با حضور هوش مصنوعی را درک کنند ولی مسئله این است که چنین کاری تقریباً غیرممکن است.
پیج از غیرممکن بودن این امر آگاه است و آن را نیز تأیید می‌کند. او می‌گوید: من می‌خواهم بدانم که ما می‌توانیم امروز چه کار کنیم زیرا آینده غیرقابل پیش‌بینی است و ما در مورد آن هیچ اطلاعاتی نداریم.
او ادامه می‌دهد: مشکلات ما به همین جا ختم نمی‌شوند. ما می‌دانیم که باید خود را از خطرات هوش مصنوعی حفظ کنیم ولی چگونگی آن را نمی‌دانیم؛ بهتر است بگوییم نمی‌توانیم بدانیم. دلیل عدم توانایی نیز این است که قدرت پیش‌بینی آینده را داریم ولی به خاطر کامل نبودن تکنولوژی، کاری از پیش نمی‌بریم.
عدم اطمینان آن هم در شرایطی که هنوز تکنولوژی کامل نیست، امر عجیبی نمی باشد. واقعیت این است که ما هنوز در اول راه قرار داریم بنابراین تمام داشته‌های ما، سؤالات و پیش‌بینی‌هایمان هستند.
پیج و همکارانش به دنبال راههایی هستند تا این مشکل را حل کنند و مهارت‌های انجام این کار را بشناسند. به علاوه، آنها می‌خواهند از نیازهای سیاستمداران برای مقابله با هوش مصنوعی آگاه شوند.
به همین دلیل و پس از طرح پرسش (آینده انسانها و هوش مصنوعی در ۱ یا ۵ سال آینده چگونه است؟)، پیج پاسخ داد: نظری در این‌باره ندارم.
OpenAI و پیج در مسیر پیدا کردن راه‌حل تنها نیستند بنابراین او و سازمان نامبرده امیدوارند تا راهکارها هر چه سریعتر عملی شوند.
پیج می‌گوید: امیدوارانه می‌گویم که در ۱ سال آینده، من پاسخی برای این سؤال خواهم داشت. حدود ۵ سال دیگر نیز مطمئناً هزاران انسان در مورد این مسئله مشغولیت ذهنی دارند.
با این توضیحات، شاید بهترین کار این است تا همه ما در مورد این مشکلات و آینده هوش مصنوعی و انسانیت فکری کنیم.
نظرات