اگر شما در یک محله و یا خیابان پر رفت و آمد سکونت گزیده‌اید پس حتما با صدا‌های آزار دهنده ماشین‌ها عادت کرده‌اید. اگر تا به حال صدا حرکت اتوموبیل‌ها، بوق‌های ممتد اعصاب خرد کن و موتور‌های عضلانیشان روی عصب‌هایتان پیاده روی نکرده اند یا حداقل یک یا دوبار خواب را از چشمانتان نگرفته‌اند، در این‌صورت خود را یک فرد خوش شانس به شمار آورید. خوشبختانه، تمام این مزاحمت‌ها با ورود خودروهای الکتریکی در حال تغییر است. بازار فروش خودروهای الکتریکی (که به اندازه‌ی یک پر کاه هم سر و صدا ایجاد نمی‌کنند) در حال همه گیر شدن است.
و این یک مشکل تلقی خواهد شد.
چنین مشکلی در واقع به معضلی برای جوامع اروپایی تبدیل شده است. به طوری که اتحادیه‌ی اروپا در طی بیانیه ای اعلام کرد تمام خودرو های الکتریکی تولید شده، تا قبل از جولی (تیر ماه) سال ۲۰۱۹، باید (حتی در سرعت های کم) صدا تولید کنند.
شاید بپرسید حکمت این دستور چیست؟ اگر بخواهیم به طور ساده ای بیان کنیم: به دلیل حالت کم صدایی که ماشین های الکتریکی دارند، پیاده رو ها و دوچرخه سواران متوجه حضور آنها نمی شوند. در نتیجه ی این اتفاق آمار تصادف پیاده رو ها با خودرو های التکریکی در حال افزایش است. برای مثال بر اساس گزارشی که در روزنامه ی گاردین (Guardian) به نشر رسید، یک پیاده رو ژاپنی به همراه سگ راهنمای خود با یک اتوموبیل الکتریکی که در حال دنده عقب حرکت کردن بود، شدیدا تصادف کرده و مجروح شد.
این یک تصادف ساده به واقع مشتی نشانه ی خروار تصادفات و مشکلات ترافیکی است که این نوع ماشین های الکتریکی به وجود آورده اند. و این تصادفات همگی به یک مشکل بزرگ اشاره دارند: در هنگامی که عمق مشاهدات ما ضعیف است و میدان دید خوبی وجود ندارد بخشی از وضیفه ی هوشیاری ما بر گردن صدا هایی است که ما از محیط اطراف دریافت می کنیم. آماری که در این مورد به دست آمده چنین بیان می کند:
- ۴۰% : احتمال تصادف پیاده رو‌ها با ماشین‌های الکتریکی و دوگانه‌سوز (سوخت فسیلی و الکتریکی) ۴۰% بیشتر از احتمال تصادف آنها با ماشین‌های با موتو‌های احتراقی بود. این یافته بر اساس مطالعه‌ای است که اخیرا توسط انجمن بریتانیایی سگ‌های راهنما برای افراد نابینا، انجام شده است.
- ۷۴% : این درصد هم نشان دهنده‌ی مقدار نزدیکی است که نمونه‌های ما (نمونه‌هایی که در طی تحقیقی در دانشگاه کالیفرنیا حاضر بودند.) با یک خودروی الکتریکی نسبت به یک خودرو با موتور احتراقی باید داشته باشند تا بتوانند به وضوح صدا موتور محرک ماشین را حس کنند را نشان می‌دهد. مقدار کمی به اندازه‌ی یک یا دو ثانیه در حوادث می‌تواند بین یک تصادف یا عدم تصادف تفاوت ایجاد کند.
و سازندگان این نوع از ماشین‌ها در حال حاضر از این معضل آگاهی دارند و به دنبال راه حلی برای آن می‌گردند. آن ها با طراحی بوق‌های خاصی و وسیله‌ای که در هنگام مواجهه با پیاده رو‌ها صدا تولید کند، و ا گزاری آن ها در خط تولید جدید خودرو های الکتریکیشان سعی به حل این مشکل دارند. تمام این راه ها به نظر خوب می رسند تا جایی که به این مسئله می رسیم سازندگان به فکر یک صدای واحد و جهان شمول برای صدا خودرو های برقی نیستند. برای راحت تر بیان کردن مسئله وقتی یک خودرو با سوخت فسیلی به شما نزدیک شود صدای آن را می شناسید و به گوش شما آشنا می آید ولی اگر یک خودروی الکتریکی به شما نزدیک شود انتظار شنیدن چه صدایی را دارید؟ اگر تمام این سازندگان برای اتوموبیل های خود صدا های بوق مخصوص به خود را برای جلوگیری از تصادفات طراحی کنند، آیا در این صورت از ما این انتظار می رود تا صدای تکتک این خودرو ها را بشناسیم و نسبت به آن ها به موقع واکنش نشان دهیم؟
هیچ کسی با تولید صدای خودرو های اکتریکی در هنگام حرکت با سرعت پایین مخالف نمی کند. اداره ی امنیت ترافیک بزرگراه های کشور که تحت مدیریت اوباما (رئیس جمهور سابق ایلات متحده) به تمام شرکت هایی که سازنده ی اتوموبیل های دوگانه سوز و یا الکتریکی بودند دستور داد تا خودرو هایشان را به هنگامی که زیر ۱۹ مایل بر ساعت حرکت می کنند مجهز به تولید کننده ی صدا کنند. این قانون به نوعی از طرف سازندگان نادیده گرفته می شد( بر اساس شایعه ای: لابی گر های صنعت خودرو سازی در دفاع از شکرت های سازنده ی خودرو های الکتریکی و جلوگیری از پرداختن مقدار هنگفتی از بودجشان در راه ساخت تجهیزات مورد نیاز برای طراحی این هشدار دهنده ها، در حال فعالیت هستند.)
اما همچنان این لابی گران همانند باقی افراد به خوبی می دانند که بازار فروش خودرو های الکتریکی در حال غوغا کردن است (به دنبال شکستن رکورد فروش خودرو های الکتریکی در سال اخیر توسط ماشین سازان بزرگ دنیا با فروش ۹۰ میلیارد دلاری) و تمام این ها به آن معناست که به دنبال ماشین های برقی مدل جدید، مقادیر بسیار زیادی بوق و هشدار دهنده ساخته خواهد شد. ولی سوال ما همنان پا برجاست که آیا افرادی که دارای اختلال در بینایی هستند مقدر است تا بتوانند تمام صدا های مختلف مربوط به انواع مدل های ماشین های الکتریکی ساخته شده را تشخیص دهند؟
یک هشدار دهنده جهانی و قابل شناسایی در تمام نقاط این کره ی خاکی که در تمام ماشین های الکتریکی اگزاری شود توانایی حل این مشکل را دارد. اما مشکل اینجا است که این یک راه حل ناشیانه برای یک مشکل ناشیانه است. یک موتور تیوتا پریوس (Toyota Prius) که به سفینه ی فضایی دوگانه سوز متصل شده است نسبت به خودرو های هوشمند جدیدی که ساخته می شود، صدای متفاوتی می دهد و به همین ترتیب هر شرکت سازنده ی اتوموبیل مایل به ساختن هشدار دهنده های مخصوص به خود برای لب توجه مشتری است.
حتی شرکت تسلا (Tesla) ،که به عنوان آینده‌ی ماشین‌های حمل و نقل کننده‌ی خودکار و اتوماتیک شناخته می‌شود، هیچگونه ایده‌ای برای طراحی هشداردهنده‌ها ندارد. اما در این راه تعدادی از توافقات احتمالی وجود دارند که قابلیت تامین امنیت تمام افراد، به خصوص افرادی که از نقص بینایی رنج می‌برند، را دارند. برای مثال یک صدای “هوم”(همانند خودروهای فسیل سوز) ساده به همراه لایه‌هایی از زیر صدا که توسط هر شرکت قابلیت شخصی سازی را داشته باشد به نظر روش ایده آلی برای حل این معضل به شمار می‌رود.
اما بدون دستور حکومت برای انجام چنین مهمی، نمی‌توان اینطور انتظار داشت که سازندگان خودرو به طور خودجوش یک صدای یکسان را به عنوان هشدار دهنده برگزینند و هیچکدام این قانون را زیر پا نگذارد. اما همچنان باز هم یک راه حل دیگر وجود دارد: شما همواره قابلیت تولید صدا را (توسط خودتان) به کمک نمایندگان سیاسی خود و توضیح این معضل به آنها را دارید.
تکرار دوباره‌ی این نکته خالی از لطف نیست که اگرچه این مشکل، معضل بسیار بزرگی نباشد، ولی اگر همه گیر شدن خودروهای الکتریکی برای شما مهم باشد و استفاده از انرژی سبز خواسته‌ی قلبی شما باشد پس بهتر است که برای گسترش آن نهایت سعی خود را به کار برده و در جهت ساختن دنیایی بهتر نقش خود را ایفا کنیم.
نظرات