خاطرات مجازی ساخته شده توسط هوش مصنوعی فیسبوک فراموش‎نشدنی است

از زمانی که فیسبوک شرکت اکولوس را خریداری کرده است، سرمایه‌گذاری بزرگی در بخش واقعیت مجازی انجام شده است. فراتر از سخت‌افزارهایی نظیر Rift و Go، پول زیادی را  نیز صرف تحقیق در قسمت نرم‌‌افزار می‌کنند. این شرکت در سال گذشته کنکاش در قلمرو فضای مجازی اجتماعی مانند Oculus Rooms و Facebook Spaces کنکاش کند، اما جاه‌طلبی های واقعیت مجازی فیس بوک در همین‌ جا متوقف نمی‌شود. در F8، این شرکت یک راه جدید برای کاربران در تجربه واقعیت مجازی، با تجدید خاطرات آنها ارائه داد.

در F8 این هفته ، مدیر بخش اقعیت مجازی اجتماعی راشل فرانکلین یک ویژگی آزمایشی را نشان داد که در آن الگوریتم های یادگیری ماشین فیسبوک می‌تواند یک عکس یا ویدئو دو بعدی را به یک محیط مجازی سه بعدی، از طریق بازسازی نقطه‌ای ابری تبدیل کند. طبق گفته فیسبوک، فناوری از “تصویرسنجی” برای ایجاد فضای سه‌بعدی از عکس های دو بعدی یا فیلم‌ها استفاده می‌کند. به این معنی که شما می‌توانید عکس از جشن تولد ۱۰ سالگی خود را به اتاق نشیمن دوران کودکی خود تبدیل کنید.

من از طریق یک نسخه ی پیش نمایش از این ویژگی در F8 استفاده کردم که بسیار شبیه به رویا دیدن بود. با تشکر از بازسازی نقطه‌ای ابری که قبلا ذکر شد، اتاق مجازی که در آن بودم، کمترین نزدیکی را به واقعیت داشت. در عوض، به نظر می‌رسید که من به یک دنیای هنری پوینتیلیسم قدم گذاشته‌ام که محیط اطراف  را با کیفیت جادویی به ارمغان آورده است. وقتی دستم را به اطراف تکان دادم، نقاطی که اتاق را تشکیل می داد، حرکت و تغییر می‌کرد که بر ماهیت غیر واقعی بودن دنیای اطراف من تاکیید می‌کرد.

پراکنده در همه جا – که بازسازی ​​از یک خانه واقعی چوبی به نظر می‌رسید – مربع بریده شده در هوا شناور بودند. هنگامی که بر روی آنها حرکت می‌کردم، نمایه‌های بندانگشتی از عکس‌ها و فیلم‌ها برایم به نمایش در ‌می‌آمد که همه آن‌ها به ظاهر از اتاقی که من در آن بودم ظاهر شده بود. وقتی روی نمایه‌ای کلیک کردم، من به آنجا تله‌پرت شدم تا بتوانم عکس‌ها و فیلم‌ها را از نزدیک ببینم. یکی از آنها عکس‌های یک خانواده بود، در حالی که یکی دیگر ویدئو کلیپ کوتاهی از یک زن جوان بود که برای جشن آخر سال آماده می‌شد.

در محیط بعدی من در یکی دیگر از اتاق‌های نشیمن بود و این بار تمام عکس ها و فیلم ها در یک جشن تولد گرفته شد. تصویر بند‌انگشتی در نزدیکی نیمکت، یک عکس از شرکت کنندگان در تولد را نشان می‌داد، در حالی که عکس دیگری در کنار میز غذا، مردم را در اطراف کیک نشان می‌داد. در آخرین سناریو، من به یک نسخه‌ای از کاخ هنرهای زیبا در سانفرانسیسکو منتقل شدم. عکس‌هایی که در این محل گرفته شده بود در مسیری در اطراف دریاچه قرار داشت که شما رابه دنبال کردن مسیر دعوت می‌کرد.

فیسبوک به من گفت که از اثر نقطه‌چینی برای کمک به پر کردن شکاف‌ها  و “ایجاد حس حضور در فضا” استفاده می‌کند. اما بیشتر از آن، شکل مبهم محیط اطراف نیز احساس خاطرات را به تصویر می‌کشد. باید به یاد داشت که اکثر مردم به صورت اچ‌دی رویا نمی‌بینند در عوض، رویاها و خاطرات غبارآلود و مبهم هستند، و جهان نقطه‌چینی دنیایی که در آن اشیا تار  هستند، به این احساس، فوق العاده کمک می کند. واقعیت این است که محیط اطراف با عکس‌های واقعی زندگی مخلوط شده بود هم خیلی سوررئال به نظر می‌رسید. با تله‌پورت کردن از یک عکس به یک عکس دیگر احساس می کردم که من به داخل و خارج واقعیت پرتاب می‌شدم. گاهی اوقات احساس می‌کردم که خاطرات فراموش شده را مانند فیلم درخشش ابدی یک ذهن پاک، می‌بینم.

با توجه به فیسبوک، نسخه ی نمایشی که من تجربه کردم فقط یک نمونه اولیه است و هیچ برنامه‌ای برای به اشتراک گذاشتن رویه‌های خاصش ندارد. در آینده، این شرکت امیدوار است به مردم کمک کند تا لحظات خود را در “راه‌های جدید و غنی” به اشتراک بگذارند. یک سخنگوی فیسبوک در بیانیه‌ای گفت:

ما فکر می کنیم در آینده ، مردم ممکن است قادر به استفاده از تکنولوژهایی مانند این برای بازبینی لحظات و مکان‌هایی که برای آنها اهمیت دارند، با افرادی که برای آنها اهمیت داشته‌، باشند.

به طور خلاصه، این را به عنوان یک آلبوم فیسبوک که زنده شده است در نظر بگیرید. من می‌توانم آینده‌ای را تصور کنم که عوض مجبور کردن خویشاوندان خود به نگاه کردن اسلاید شو خسته کننده از تعطیلات خود بر روی تلویزیون ، شما آنها را به هدست ها متصل می‌کنید تا بتوانید سفر خود به ایتالیا را با شما همسفر شوند. آنها هنوز هم ممکن است که ممنون این کارتان نباشند، اما حداقل خسته کننده نخواهد بود.